Dzwonnica przy kościele parafialnym w Bełdowie

Dzwonnica została wzniesiona w 1897 r. na terenie placu przykościelnego, w linii muru okalającego plac, w odległości ok. 15 m na północny-zachód od świątyni parafialnej. Autorem projektu jest prawdopodobnie warszawski architekt Stanisław Adamczewski (1838–1916). Jest to budowla murowana na planie kwadratu, dwukondygnacyjna, o zwartej bryle nakrytej wysokim dwuspadowym dachem, ujętym od wschodu i zachodu dekoracyjnymi szczytami, rozczłonkowanymi słupkami i arkadowymi blendami. Wszystkie elewacje są z nietynkowanej czerwonej cegły, oszkarpowane w narożach, zwieńczone profilowanym gzymsem. Dołem mają wysoki, otynkowany cokół. Z każdej strony na wysokości piętra znajduje się okno zamknięte półkoliście, ujęte od góry opaską, zasłonięte okiennicą. Drzwi wejściowe są drewniane, dwuskrzydłowe, zlokalizowane w przyziemiu od strony południowej. We wnętrzu wiszą dwa żeliwne dzwony z 1955 r. Obiekt zachowany jest w stanie dobrym.

Bibliografia

1. Dzwonnica kościelna, karta ewid., oprac. K. Stefański, wrzesień 1991, Wojewódzki Konserwator Zabytków w Łodzi.
2. Kuropatwa A.B., Bełdów – kościół pod wezwaniem Wszystkich Świętych, „Aleksandrów wczoraj i dziś” 2007, R. XXV, s. 113.